Drukuj Drukuj

Prace nad przygotowaniem i usankcjonowaniem herbu Janowa Lubelskiego

Autor: Dorota Kozdra
Opublikowano: 29.05.2022

Herby miejskie powstawały i kształtowały się od II połowy XIII w. Początkowo bez tarcz herbowych umieszczane były na miejskich pieczęciach, by z biegiem czasu stać się w pełni ukształtowanymi herbami. Znak wspólnoty terytorialnej jakim jest herb, konstruowany jest według określonych reguł heraldycznych.

Przywilej lokacyjny dla miasta Janowa posadowionego na gruntach wsi Biała ustanowiony przez króla Władysława IV Wazę w 1640 roku nadał również miastu herb. Herb z wizerunkiem Matki Bożej, który i dzisiaj, choć nie w pełnej postaci, jest herbem gminy. Nie ma w nim określenia kształtu herbu, jedynie wzmianka, że herb przedstawia wyobrażenie Najświętszej Marii Panny. Zachował się natomiast odcisk pieczęci należącej do rajców miasta Janowa. Widnieje na nim stojąca postać Matki Boskiej w nimbie, w sukni, w płaszczu, trzymającej w prawej wzniesionej ku górze ręce światło ( pochodnię) oraz godło herbu Jelita – założycieli i właścicieli miasta. Takie przedstawienie Najświętszej Marii Panny nawiązuje do relacji o cudownym ukazaniu się Matki Boskiej bednarzowi z Rudy Wojciechowi Boskiemu w 1645 r. idącemu do kościoła w Białej. Według Księgi cudów[1] spisanej przez o. Czesława Sulickiego przeora janowskiego klasztoru dominikanów, Najświętsza Panienka ukazała się w „wielkiej jasności”, adorowana przez aniołów ze świecami ubranych w czerwone suknie. 

Prowadzone są obecnie prace nad przygotowaniem i usankcjonowaniem herbu Janowa Lubelskiego, miasta z nadania królewskiego oraz prywatnego Zamoyskich od 1640 r. do 1944 r. Herbu nawiązującego do źródeł historycznych, do lokalnego kultu Matki Boskiej herbu, który jawi się też jako pamiątka po jednym z najważniejszych rodów w dziejach Polski.

Muzeum Regionalne w Janowie Lubelskim

Na zamieszczonym zdjęciu odcisk pieczęci

 

[1] Z.Ł. Baranowski, Księga cudów i łask sanktuarium Matki Bożej Łaskawej w Janowie Lubelskim, Zamość 2014 r.

facebook youtube