Kapsuła czasu odnaleziona w Janowie Lubelskim

Podwójną „kapsułę czasu” ukrytą w kopule wieży janowskiego kościoła odkryto podczas prac konserwatorskich. Dwa listy, katalog duchowieństwa, monety i gazety sprzed ponad stu lat to niezwykle cenne artefakty.

Podczas trwających prac konserwatorskich przy renowacji ścian elewacji kościoła pw. św. Jana Chrzciciela w Janowie Lubelskim w kuli wieńczącej wieżę kościoła odnaleziono „kapsułę czasu”. Jak się okazało znalezisko kryło niezwykle ciekawe artefakty pozostawione podczas dwóch remontów kościelnej wieży prowadzonych w 1852 i 1912 roku.

- Rozpoczynając drugi etap prac związanych z renowacją elewacji świątyni podjęliśmy decyzję ustawienia rusztowań obejmujących także wieże kościoła, gdyż stan instalacji odgromowej wskazywał na konieczność jej naprawy. Podczas demontażu krzyża wieńczącego wieżę kościoła okazało się, że w kuli znajdującej się pod krzyżem znajdują się jakieś przedmioty. Po ostrożnym opróżnieniu kuli okazało się, że kryła ona „kapsułę czasu”, którą umieszczono podczas prac prowadzonych w roku 1912 przez ks. Michała Zawiszę – wyjaśnia ks. Tomasz Lis, proboszcz. „Kapsuła czasu” składała się z dwóch naczyń szklanych typu starej karafki aptecznej oraz paczki owiniętej w gazetową otulinę. Niestety jedno z naczyń szklanych było stłuczone, najprawdopodobniej uszkodzenie powstało podczas nakładania kuli i krzyża lub uszkodziło ją uderzenie pioruna. Sugerują to osmolenia na szkle i powstałe przez lata zanieczyszczenia. Także gazetowa otulina paczki była dość mocno sfatygowana przez czas, powstające zacieki wodne i dużą temperaturę, gdy kula była nagrzewana przez słońce. – Na szczęście najcenniejsze rzeczy były zdeponowane w nieuszkodzonym naczyniu szklanym, dzięki czemu wspaniale się zachowały do naszych czasów. Myślę, że jest to niezwykle ciekawe odkrycie dla historii naszego miasta, jak i kościoła oraz dziejów parafii. Dotykając po raz pierwszy tych artefaktów miałem świadomość, że podajemy dłoń naszym pradziadom, którzy przed wiekami, tak jak obecnie my, podejmowali troskę o największy skarb Janowa jakim jest podominikańska świątynia. – podkreślił ks. Tomasz Lis.

Kapsuła czasu zawierała:

- List z 1852 r. napisany przez Ojców Dominikanów

- Katalog księży Diecezji Lubelskiej z 1851 r.

- Katalog zakonu Dominikanów z 1852 r.

- List z 1912 r. – Ks. Michała Zawiszy

- Kalendarz Liturgiczny dla Diecezji Lubelskiej i Podlaskiej na rok 1903

- Kalendarz Liturgiczny dla Diecezji Lubelskiej i Podlaskiej na rok 1909 – bardzo zły stan

- Kalendarz Liturgiczny dla Diecezji Lubelskiej i Podlaskiej na rok 1910

- Gazety:

- Goniec poranny – Warszawa – 2 lipca 1912 r. -

- Goniec Wieczorny – Warszawa – 1lipca 1912 r.

- Słowo Dziennik Powszechny – 3 lipca 1912 r. 

- Słowo – Dziennik Powszechny 4 lipca 1912 r.

- Ziemia Lubelska – Pismo codzienne – 4lipca 1912 r.

- Mucha – Warszawa – 22 września 1911 r.

- Monety – około 140 monet różnego nominału i roku pochodzenia

- Medale - 6 okolicznościowych medali

- Fotografia ks. Michała Zawiszy

List dla potomnych

Znalezione dwa listy i ich treść wskazują, że podczas prowadzonych prac remontowych w 1912 r. odnaleziono pierwotną kapsułę czasu, którą umieścili tam ojcowie dominikanie, którzy zamieszkiwali janowski konwent. – Zamieszczone w dominikańskim liście informacje są niezwykle ciekawe mówią o dacie budowy wieży w 1762 r., jej „reparacji” w 1852 r., jakie prace podjęto, kto wykonywał poszczególne prace związane z renowacją wieży kościoła i ile kosztowały. Natomiast list napisany przez ks. Michała Zawiszę opisuje kompleksowy remont kościoła jaki był podjęty w 1912 r. W kapsule przechowały się: spis duchowieństwa diecezji lubelskiej z 1851 r. oraz podobne spisy z 1903, 1909 i 1910 r. Bardzo ciekawą rzeczą są gazety, które umieścił w kapsule czasu ks. Michał Zawisza z 1912 roku są to lokalne gazety lubelskie jak: „Ziemia Lubelska – Pismo codzienne” ale i ogólnopolskie jak „Goniec poranny” i „Goniec wieczorny” z dnia poprzedzającego zamknięcie kapsuły.

Wszystkie znalezione artefakty zostaną skatalogowane i opisane zaś po zakończeniu prac renowacyjnych na nowo umieszczone w wieży kościoła. – Oczywiście przygotujemy także list i współczesny przekaz dla potomnych oraz dołożymy monety i inne cenne pamiątki z naszego czasu, by potomni także kiedyś dowiedzieli się ciekawych rzeczy o naszych czasach – dodał ks. Tomasz Lis.