Drukuj Drukuj

380 - lecie Janowa Lubelskiego. Katarzyna z Ostrogskich Zamoyska Archiwalny wpis

Opublikowano: 02.06.2020

Muzeum Regionalne w Janowie Lubelskim w lutym 2020 roku w ramach uczczenia jubileuszu 380. rocznicy lokacji miasta doprowadziło do powstania wystawy pt. „W kalejdoskopie istnień Ziemi Janowskiej”

Ekspozycja prezentuje wybór szesnastu portretów postaci różnych epok, narysowanych przez mieszkankę Janowa Lubelskiego Olgę Krzysztoń.

Wystawa przedstawia ludzi związanych z Janowem Lubelskim i jego okolicami. Jedni przyszli tu na świat, inni wybrali to miejsce do życia, a jeszcze innych na krótką chwilę zesłał tu los. Są wśród nich ludzie władzy, wojskowi, duchowni, przedstawiciele różnych zawodów o życiorysach, nad którymi każdy mieszkaniec Janowa winien się pochylić.
W ramach przypomnienia tego wydarzenia będziemy udostępniać na naszej stronie portrety tych postaci oraz fotografie. 

Pierwszą postacią jest Katarzyna z Ostrogskich Zamoyska.

Katarzyna z Ostrogskich Zamoyska (1602-1642). Pochodziła z rodu Ostrogskich zaliczającego się do najstarszych i najznaczniejszych rodów w Rzeczypospolitej. W 1603 roku umarł Aleksander, ojciec Katarzyny pozostawiając po sobie olbrzymią fortunę, którą miały odziedziczyć trzy jego córki: Zofia, Katarzyna i Anna Alojza. Katarzyną zainteresował się syn Jana Zamoyskiego, Tomasz. 1 marca 1620 roku odbył się ich ślub w kościele jezuitów w Jarosławiu. Małżeństwo z Katarzyną trwało do 8 stycznia 1638 roku, kiedy to w wieku 44 lat zmarł drugi ordynat, a jej mąż Tomasz Zamoyski (Katarzyna nie wyszła ponownie za mąż). Po jego śmierci przejęła ona zarząd nad dobrami Ordynacji Zamoyskiej.
W lipcu 1640 roku król Władysław IV „czyniąc zadość jej prośbie” wydał przywilej lokacyjny zezwalający na założenie miasta Biała. Zatem dopiero o Katarzynie Zamoyskiej, fundatorce miasta możemy mówić jako o pierwszej właścicielce Janowa.
Katarzyna Zamoyska była również autorką zbioru podstawowych praw dla miasta. Przywileje dla miasta Biała z 21 lipca 1640 roku. nadane przez jego fundatorkę na mocy przywileju lokacyjnego regulowały m.in. organizację i tryb wyboru władz miejskich, czy organizację targów i jarmarków, a więc sprawy niezwykle ważne dla nowego miasta. Również później, po lokacji Katarzyna poświęciła swemu miastu wiele uwagi. Świadczą o tym choćby „Artykuły” opracowane 25 sierpnia 1642 roku. przez komisarzy zesłanych do miasta przez jego właścicielkę w celu ustalenia „jak sobie mają postępować Rządcy Miasta w skromnieniu buntów y zabójstw między miastem Janowem a wsią Biała”. Wydanie tych „Artykułów” świadczy o trosce Katarzyny Zamoyskiej mającej na względzie bezpieczeństwo mieszczan i pokojowy rozwój miasta.
Katarzyna Zamoyska zmarła jesienią 1642 roku. Pozostawiła po sobie troje potomstwa - dwie córki Gryzeldę Konstancję, Joannę Barbarę oraz syna Jana. To właśnie jej syn Jan zwany „Sobiepanem” Zamoyski, wojewoda Sandomierski objął Ordynację po jej śmierci.

Muzeum Regionalne w Janowie Lubelskim

 

Przejdź do oryginalnej wersji publikacji w archiwalnej wersji strony
facebook youtube